ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
گه معتكف دیرم وگه ساكــن مسجـــد
یعنی كه تو را مى طلبم خانه به خانه
او خانه همی میجوید و من صاحب خانه
مقصودمن از كعبه و بتخانه تویی, تو
مقصود تویی, كعبه و بتخانه بهانه
یعنی همه جا عكس رخ یار توان دید
دیوانه نیم من كه روم خانه به خانه
هركـس بـــه زبانی صفــت حمــــد توگوید
بلبل به غزلخوانی و قُمری به ترانه
تقصیـر «خیـالی» بــه امیــد كــرم تـــوست
یعنی كه گنه را به از این نیست بهانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول تو غایب ز میانه
گه معتكف دیرم وگه ساكــن مسجـــد
یعنی كه تو را مى طلبم خانه به خانه
او خانه همی میجوید و من صاحب خانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه. زنی از بزرگان حبشه شنیده بود که خداوند متعال در
مکه خانه ای دارد . او از اختصاص داشتن کعبه به حضرت پروردگار چنان پنداشته بود
جمعی بتو مشغول و تو غایب ز میانه. رفتم بدَر صومعه عابد و زاهد. دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد. در میکده رهبانم و در صومعه عابد
تا کی به تمنای وصال تو یگانه. اشکم شود از هر مژه چو سیل روانه. خواهد غمت به سر اید یا نه.
جمعی به تو مشغول و تو غایب زمیانه هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو
تاکی به تمنای وصال تو یگانه, اشکم شود،از هر مژه چون سیل روانه. خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه؟
جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه
گه معتكف دیرم وگه ساكــن مسجـــد
یعنی كه تو را مى طلبم خانه به خانه
او خانه همی میجوید و من صاحب خانه
مقصودمن از كعبه و بتخانه تویی, تو
مقصود تویی, كعبه و بتخانه بهانه
یعنی همه جا عكس رخ یار توان دید
دیوانه نیم من كه روم خانه به خانه
هركـس بـــه زبانی صفــت حمــــد توگوید
بلبل به غزلخوانی و قُمری به ترانه
تقصیـر «خیـالی» بــه امیــد كــرم تـــوست
یعنی كه گنه را به از این نیست بهانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول تو غایب ز میانه
گه معتكف دیرم وگه ساكــن مسجـــد
یعنی كه تو را مى طلبم خانه به خانه
او خانه همی میجوید و من صاحب خانه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه. زنی از بزرگان حبشه شنیده بود که خداوند متعال در
مکه خانه ای دارد . او از اختصاص داشتن کعبه به حضرت پروردگار چنان پنداشته بود
جمعی بتو مشغول و تو غایب ز میانه. رفتم بدَر صومعه عابد و زاهد. دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد. در میکده رهبانم و در صومعه عابد
تا کی به تمنای وصال تو یگانه. اشکم شود از هر مژه چو سیل روانه. خواهد غمت به سر اید یا نه.
جمعی به تو مشغول و تو غایب زمیانه هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو
تاکی به تمنای وصال تو یگانه, اشکم شود،از هر مژه چون سیل روانه. خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه؟
- Category
- Ahmad Zahir